Gönderi

KALPLER, KARARSIZ ŞEYLERDİ.
Bir an atar, bir sonraki an dururlardı. Bir fırtına gibi eser ve sonra sakin bir deniz gibi durgunlaşırlardı. Ama bilmediğim şey onların değişebildiğiydi. Güğsümüzün içinde kor gibi parlar, ısınır ve genişlerlerdi. Acı çeker ve atmak için bir neden ararlardı.
Sayfa 362 - ElenaKitabı okudu
·
8 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.