Stajyerliğim süresince, hastaların ziyaretçileri gelmeden bir saat öncesinde ateşlerine, nabızlarına ve nefes alışverişlerine bakardım. Ziyaretçiler ayrıldıktan bir saat sonra tekrar nabızlarına, nefes alış verişlerine ve tansiyonlarına bakardım. Bir hastanın ziyaretçisi olduğu her defasında, ateşi artardı. Nefes alış verişi abartılı bir şekilde değişir ve tansiyonu yükselirdi. O zaman kararımı vermiştim, eğer bir gün çocuklarım veya eşim hastaneye yatarlarsa tansiyonları, kalp atışları, solunumları ve ateşlerinde bir tehlike olmadığını öğreninceye kadar onları ziyaret etmeyecektim. Hastanedeki hastalar güçlerine iyileşmek için ihtiyaç duyarlar, yoksa sağlıklı akrabalarının kendilerini daha iyi hissetmelerini sağlamak için değil.
Sayfa 264 - Yol YayıncılıkKitabı okudu
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.