Benim değil o eski ateş semazenleri Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların Rengi değişti sevda ikliminin, suların Geçmişini arayan o divane köprüler Akşamın kollarında yıkıldı birer birer Yağmuru anlamayan bulutlar benim değil Günbatımına mahkûm umutlar benim değil Âşikâr olmuş meğer tende can, canda cânan Bende yanan nûrudur, nûrumdur onda yanan Şimdi doruklardayım, ne yoksulum, ne yetim Şu incecik kalbimdir varlığına hüccetim Nice serv-i kâmet ki, kuru bir yaprak imiş Meğer ruhum savrulan bir avuç toprak imiş Benim değil o hülya, hânende, siyah ışık Benim değil o saray, şehriyâr, o karmaşık Ölümü gezginlere bağışlayan şahmaran Benim değil o sahra, fırtınalar, kum ve kan Aklı bile çaresiz koyan mağrur pençeli Benim değil o mühür sevdalısı, o deli Perdeler indi zaman perisinin yüzüne Gecesini bağladım ağlayan gündüzüne Duymadığım seslerle uçuyor şimdi kuşlar Ellerimden tutuyor sıra dağlar ve taşlar Son bir titreyiş kaldı karanlıkta, uyanmak Kül olmadan vuslatın kapısına dayanmak Belki bir yol bulunur kırılan aynalarda Bahçıvan handân olur bu ebedî baharda Dumanlı ayinleri bitti evin, sokağın Geldiğini söylüyor hayat yeni bir çağın Yeni bir sonsuzluğa açılan pencereler Söyleyin, o mihrimah muammadan ne haber Ey eski çığlıklarım ne haber, nerdesiniz Şimdi yalnızlığa mı gömülüyor sesiniz Yıkıldı zindanlarım, dehlizlerim, mahzenim Güllerim son yangında açıyor şimdi benim Son yangın, kâinatın her yerinden duyulan Son yangın, ceylanların gözlerinden yayılan Son yangın kâh bembeyaz, kâh kırmızı bir rüya Son yangın gölgesini bırakıyor uykuya Söz, incinin mercanla buluştuğu derinlik Yürek bir tahtırevan, sessizlik ve serinlik Kalem son limanıdır deniz fenerlerinin Nilüferler büyümüş içinde her birinin Ben Nuh’un gemisiyim; o bir tufan güneşi İki meftûn pervane ağlatıyor dervişi Hayal, melekler kadar ıraktadır ve yakın Zülüfleri tutuştu bu yangında firâkın Bu yangın dokunuyor derine, hep derine Bu yangında yürüyor yolcular kaderine Öğün ey aşk masalı okuyan tarih, öğün Salıncaklarında ay benimdir şimdi göğün Benimdir arzdan arşa tebessümle yükselen O terennüm, o dua, yed-i beyzâdan gelen Rüzgâr benim, ölümsüz karanfiller benimdir O esrarlı ülkeler, nazlı iller benimdir Küheylan alev alev bir menzîle koşuyor Bu son yangını şimdi kâinat konuşuyor.. youtu.be/1WMUXKYuY3M?si=...

Ateş SemazenleriNurullah Genç · Timaş yayınları · 2023130 okunma

·

102 görüntüleme

Hüdaver Kozan

@Hudaverkozan ·

14 Mart 23:50

youtu.be/1WMUXKYuY3M?si=...

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.