İçinde olduğumuz duygulardan bahsedemiyor olmanın yarattığı sıkışıklığı, bir denge aramanın, bulamamanın verdiği yorgunluğu fazlasıyla hissettiren bir kitap. Depresyon, yoğun bir zihin ve yorgun bir ruh. Toplumdaki yanlış kanı, hissettiklerimizle ilgili insanları ikna etmemiz gerektiği. (spoiler değil ama olabilir de) Martha’nın tüm bu denge arayışında Patrick’in ona sabreden bir eş olarak görülmesi o kadar üzdü ki, gidip sarılmak istedim. Yalnızlık.. Hislerimizle ilgili insanları ikna etmek zorunda olduğumuzu düşünüp kendi içimizde halletmeye çalışmak, halledemedikçe yalnızlaşmak. Düşünce ve duygu akışının çok yerinde olduğunu düşünüyorum. Birkaç dakika önce kitabı bitirdim ve ben de o depodayım sanki. Sebebini anlayamadığım şekilde kitabın akışından koptuğum zamanlar oldu, bu anlamda zayıf buldum.

Keder ve MutlulukMeg Mason · Timaş Yayınları · 2023204 okunma

·

79 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeynep Sude