Bir vazo kırıldığında ve parçaları bir araya getirmeye çalıştığınızda bir daha asla birbirlerine uymazdı. En azından mükemmel bir şekilde. Eskiden olduğu biçimde. Yeni vazoda çatlaklar olabilirdi ama yarıklar sayesinde içine gün ışığı girerdi. Parlaklığının altında hayat gelişir, çatlakların arasından büyür ve yeniden çiçek açardı.
Sayfa 126 - Lapis YayınlarıKitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.