Bugün bi post gördüm ve üzüldüm. Paylaşmak istiyorum.
Merhabalar zamanında size çok büyük kötülükler kapanmayacak yaralar açmış travmalar bırakmış bi insan var ne sesini ne yüzünü ne adını duymak istiyorsunuz. Şimdi ise bu kişi sizin merhametinize vicdanınıza mecbur kalmış. Bi süre aynı ortamda bulunmak zorundasınız.
Nasıl davranırsınız veya bu kısa süreci nasıl geçirirdiniz
Merhabalar canım kadınlar,
Şöyle bi sıkıntım var ve artık tahammül edemiyorum.
Eşimle 2,5 yıllık evliyiz kendi halimizde çok mutluyuz saygı sevgi aşk. Herşey yolunda bin şükür. Ama eşimin annesi bende öyle serin yaralar açtıki yüzüne bakmaya sesini duymaya dahi tahammülüm yok. İsmini bile duymak istemiyorum. Şöyle ki eşim 1 abisi 1 kızkardeşi var kız kardeşi 41 yaşında ve çok olmamakla birlikte hafif bi zeka geriliği var. Aklı biraz kıt. Annesi ve babası tarafından yıllarca hor görülmüş susturulmuş dayak yemiş insan yerine konulmamış. Neyse biz sevgili iken annesi lenfoma kanseri geçirdi diğer gelini hiç ilgilenmedi ben bu kadını 25 gün boyunca her sabah ışın tedavisine götürüp getirdim, sonrasında zona geçirdi her yeri hara oldu yine iş yerimden izin alarak ben ilgilendim. Lenfomayı yendi, bu seferde sol koltuk yanında kist çıktı. Tam 6 kere ameliyat oldu. Her seferinde yanında sadece ben vardım. Tabi bu sırada evlendik vs. Sonra yine Annesi 4. Ameliyatına girerken de eşimin rahmetli babası kalp krizi geçirdi ve by-pass oldu. O dönem. Biri bi hastanede biri bi hastanede. Yine yanlarında eşim ve ben vardık. Abisi ve gelini hiç zaman yoktu. Akabinde kansere yakalandı kayınpederim. Bu sırada eşimin kızkardeşi de artık dayanamıyor internetten tanıştığı biriyle kaçıyor. Neyse daha adamla buluşmadan pişman olup eşimi arıyor. Kız eve gelince diyor ki Söz de ben akıl vermişim kaç kurtul evlen demişim. Bu sırada kayınpederim Ankara Onkoloji hastanesinde bi ameliyattan çıkıyor bi ameliyata giriyor yanında eşimle ben kalıyorum. Gelini olarak 3 ay arabada uyuyarak refakatçi oluyorum. Palyatif bakımda o dönem kayınpederim. Ve inanılmaz psikolojisi zor bi yer. Doktorlar bile acımıştı halime. Ben kayınpederime işimden istifa ederek kendimden kariyerimden taviz vererek kocasına bakarken kaynamam bu sırada evinde ki şahsi eşyalarımı ara ara geldikçe giydiğim ne kadar kıyafetim, eşimle nikah ve düğün resimlerimiz ayakakabılarımız vs varsa hepsini yakıyor. Bizi oturduğumuz evden kovmakla tehdit ediyor vs vs Sonra görümcem dayanamıyo itiraf ediyor siz bana kızmayın diye öyle söyledim diyor neyse kayınpederim hastanede vefat ediyor. Eşimle sevgiliyken alınan ev o zaman eşime kredi çıkmadığı için abisinin üzerineydi. Ve kayınpederim vefatından sonra gidip tapuya evi bize verecekti hiç bi sorun yoktu. Cenazeden 10 gün sonra Eşimle annesi çok küçük bi sebepten dolayı tartışıyor. O da eşim diyor ki kışları bizim yanımıza gelirsin köy zor olur sana annesi de gelmem eşim geleceksin vs konusu. Sonra Kaynanam abisini arıyor ve diyor ki o evi onlara vermeyeceksin verirsen analık hakkımı helal etmem diyor. Abisi de vermiyor alın nasıl alacaksanız diyor. Allahtan rahmetli kayınpederim bana zamanında abisine imzalattığı boş seneti vermişti hastane süreçlerinde…. olurda abin ben ölünce evi vermez filansa seneti kullanırsınız demişti. Ve mecbur seneti kullanıp son taksitine kadar eşimle ödediğimiz evi abisinden seneti icraya koyarak aldık kayınvalide yüzünden. Ve bize 500 bine maal oldu avukat ücreti vs. Sonra abisi de annesinin gerçek yüzünü görüyor beni kardeşimle kötü ettin artık senin gibi annem yok diyor 7 8 aydır küsler.
Şimdi gelelim asıl noktaya. Eşimle çocuk planlıyoruz ve benim rahimde perde vardı ameliyat olmam gerekiyor, gün filan alındı, sabahına ameliyata gireceğim. Eşim dedi ki annemi getireyim eve gelince yardım etsin. Her ne kadar istemesem de getirdi. Annesi gelir gelmez kadın durduk yere kavga çıkardı. Dolapta yemeğim yokmuş. Ve o gün kavga büyüdü. Beni köyüme götür diye basbas bağırdı. Sabahına eşim annesini köye götürdü. Ben de ağlaya ağlaya hastaneye gittim anesteziyle filan görüşüp yatışım verildi. Sabahta ameliyat olacağım. Gece yarısı eşim yanıma geldi. Ameliyattan çıktım 1 gece kaldım taburcu oldum. Annesi eşimi aradı çok kötü şeyler söyledi arkasından kalp krizi geçirdi. Ve gene büyüklük bende kalsın diye geçmiş olsuna köye gittim. Gelen misafire kucağı boş kalır dedi başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Gerisin geriye hemen evime döndüm eşime de söylemedim. Sonra yine koltuk altından ameliyat oldu gene ben ilgilendim hastanede benden iyi kimse yoktu. Eşim hastaneye bizi almaya geldi bana surat asmalar kötü davranmalar neler neler yaptı. Neyse patoloji kötü geliyor ki 74 yaşında şimdi ışın görecek ve mecburen ben götürüp getireceğim ama öyle bi kırgınlık duygusu var ki hiç bi şekilde istemiyorum. Oğluyla küs eşimde görev gereği şehir dışında gelemiyor. Bana kaldı. Bu süre nasıl geçecek nasıl yüzüne bakıp konuşacağım bilmiyorum.
Aşırı kırgın olduğunuz insan var ve sizin merhametinize kalmış lütfen yardım edin.
·
73 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.