Öncelikle bu adamlar ve kadınlar benim 15 li 16 li yaşlarımın isimleri bu nedenledir ki eski bir anı kadar bana yakınlar ve bir yakın olma sebepleri var ki o da inanmişlıklarıdır. Bir çok kişiye göre heyecanlı bir kaç genç gibi görünseler de onlar inanmış heyecanlı gençlerdi. Bugün ve o günün insanlarını düsundugumuzde ne büyük nimetmis onların bu özelliği... Gülay Ünüvar'ın anılarını okurken tek dertlerinin değişim olduğunu tek dertlerinin eşitlik olduğunu yine net bir şekilde gördüm. Her gün fikirlerini tartışmak için bir araya gelmeleri, köylerde , fabrikalarda ezilmiş ve kenara atılmış insanlari anlamak için her gün köy köy, grev grev gezmeleri; bu insanlar bunu eğlenmek için yapmıyordu. Bir kısmı bahsettigim cevrelerden geliyorlardj ve çoğu çok iyi puanlarla çok iyi bölümlerde okuyorlardi. Ha ne işi var dağlarda bunların konusunda ise ne yazık ki ben de sorgulama içerisindeyim. Gencliklerinin heyecanıyla kapıldiklari bu serüven ve toplumun bir çok noktasında dıslanmisliklari (özellikle güvenlik güçleri tarafindan) onları buna itmiş olabilir. Ama yine sonuç olarak inanclarini hiç birakmayislari ve Gülay unuvarin yeri geldiginde tek başına mücadele edişi takdire şayan. Öldürülmuş olmalari ya da yıllarca hapse mahkum edilmişleri dertlerinin gercekligini apaçık ortaya koymaktadır bence.( kadın hareketleri üzerine kısmnı konusunu ayrı yazmayı düşünüyorum.)

Adsız KahramanlarAhmet Tuncer Sümer · Ayrıntı Yayınları · 20188 okunma

·

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşegül Özdemir