Geçmişe melankolik bir duygu ile özlem duymak, insanın en gizemli ruh hallerinden birisi diye düşünürüm hep. Bunun temelinde belki de geçmişteki haline özlem duyuyordur insan, adını hatırlayamadığım bir filmde duymuştum "Mücadele etmemizin sebebi, dünyayı değiştirmek için değil, dünyanın bizi değiştirmesine izin vermemek için." O halde geçmişe özlem duyan insanların adı konmamış adı Mücadeleyi bırakanlar kervanı. Mükemmel şekilde mücadeleyi bıraktığım bir dönem de olduğum için bu durumu anlayabiliyorum. Simone de Beauvoir bu durumu şöyle açıklamış; "Birden geçmişimin bana neden zaman zaman bir başkasının geçmişi gibi göründüğünü anladım: şu anda bir başkası olduğumdan!"
Çıkarım olarak geçmişe özlem duyanlar, çok büyük insan olacakmış da olamamış gibi bir şey çıksın istemem, çıkarım yapmak için yazı yazmayı da tercih etmem, sadece bir gün ileride bu yazıyı okurken, geçmişe özlem duymuyor olmayı dilerim.
·
439 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.