"Neden yaşasın ki insan
Yok olmamış ama kaybolmuş
Şeylerin peşinde koşmasa...
Cılız bir ağaç ki
Görüntüsü gözlerimin önünde
Bir belirir bir kaybolur...
Bu dünyanı âdetlerine kayıtsız
Sefildir insanın yaşamı
Bütün ihtişamıa rağmen
Gece boyunca kasıp kavuran
Rüzgâra karşı duramayan bir çiçek gibi
Yaşamı ve ölümü insanın
Bulutların örttüğü
Belli belirsiz bir ay ışığı sanki
Tıpkı gözlerimin önünde sürüp giden
dünyanı sefaleti gibi."