Necip Fâzıl, M.Âkif, S.Karakoç... Üç farklı dönemin, üç farklı kalemi bence; farklı diyorum, çünkü dönemlerinin üslûpları farklı... N.F.K.'nın şiirinde akıl, kalpten destek alsa da, bir adım önde; Âkif' in mısraları daha lirik, hisli ama basiret kokulu; Karakoç'un dizelerinde metafizik endişe, çağın paradigmalarına dostça yaklaşan bir öğretmen... Bu üç devin müşterek paydası: İslâm' ın demagogluğunu yapma cesareti...