Bir sabah kapım çaldı, üstümde pijamalar kapıyı açtım. Karşımda şık giyimli bir hanımefendi duruyordu. Ona nazikçe 'Buyurun dedim. Kadın fevkalâde heyecanlıydı ve bana çok hafif bir ses tonuyla 'Efendim, bendeniz Ahmet Haşim Bey'in hayranıyım. Eserlerini büyük bir haz ve keyifle okumaktayım. Kendisini görmek ve tanışmak istedim, acaba görüşmemiz mümkün müdür? Kadında öylesine derin ve içli bir hayranlık alameti vardı ki Ahmet Haşım deyince eminim kutsal bir kahramandan bahsediyordu. Kendime baktım; kısa boylu, şişman, yaşlı, pijamalar içinde perişan bir adam... Bu adamın şu hanımefendinin aradığı Ahmet Haşim olmadığına emindim. Onun hayallerini yıkmak istemedim ve 'Efendim, ben kendilerinin bekçisi olurum, zâtıâlileri şehir dışına çıktılar. Dönüşte ziyaretinizi haber veririm.' dedim ve onu uğurladım."
D. Ali Tökel- Divan Şairi Diyor ki
·
1 artı 1'leme
·13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.