küçükken bir teleskop ve fotoğraf makinam olsun isterdim, çok istemek. tabi bunlar izlediğim ekranda kaldı, öylecene güzel.
işin tuhafı ben yaş alırken sevdiğim şeyleri unutmam, aklımdan çıkmışlar tamamen ya da sineye gömülmüşler.
taa ki küçük prensi izleyene dek, kitabını okuyup kitaba meylettikten sonra bir daha okumadım çok sevmeme rağmen ( aslında "en, çok" bunları pek kullanmam mübalağa)
filmi izlediğim de evet vaktinde izlediğimi fark ettim ve küçüklüğümde teleskop sevdiğimi. yıldızları ve göğü yakından temaşa etmek isteyişim hâlâ saklı kalan bir sevda gibi, hayalî bile güzel demek istemiyorum çünkü sevmiyorum hayalleri.
bay prenste büyükleri bir kere daha anlamadım, ben de büyümek istemiyorum değil "büyürken unutmak istemiyorum."
her şey gerçekten çok güzeldi kuyusu olan bir çölde küçük prense denk gelmek gibi ya da yaşlı pilota.
...