Fakir Baykurt'un okuduğum ilk kitabıydı. Başlarda dili dolayısıyla kitabın içine girmeye zorlandım. Ağır olduğu için değil, fazlasıyla duru ve hafif olduğu için. Her yaştan insan ve her düzeyden okur rahatlıkla okuyabilir. Kitapta eski Türkiye'yi görüyoruz fakat bir şeyler hâlâ o kadar aynı ki... Başta bize umut veriyor. Mustafa Güzelgöz isimli bir kütüphane memuru köylerdeki insanların hiç kitap okumaya gelmediklerini fark ediyor ve onlara kitap götürmenin yolunu arıyor. Eşe dosta haber salıp 200 kadar kitap topluyor. İçlerinde özellikle çocuk kitapları olmasına özen gösteriyor çünkü zihni tertemiz çocukların okuyacağı kitapların gelecekteki Türkiye'yi aydınlığa götürecek şey olduğuna inanıyor. Batılıların Ay'a gitmesine karşın Anadolu'nun köylerine çamurlu yollardan eşeklerle kitap taşıyor. Bir gün o saygın ülkelerin arasına kendi ülkesinin adını da yazdırabilmek için tek başına bir görev üstleniyor. Kimse ona böyle bir şey yapmasını söylememişken elini taşın altına koyuyor. Bu kısımları ve Mustafa Bey'in bu projesini giderek büyütüşünü okurken içim umutla doldu. Böyle on beş kişi olsa, ülkenin aydınlanması için savaşacak on beş gönüllü olsa belki bu karanlık bizim üzerimizden de dağılır diye hayallere daldım. Sonra Mustafa Güzelgöz'ün neden türünün tek örneği olduğunu yüzüme çarptı kitap ve başta verdiği umut karanlığa teslim oldu. Yurtdışından ödüller alan, yabancı basının gelip tanışmak istediği Eşekli Kütüphaneci'nin yoluna taş koyan yine kendi ülkesinin siyasileri oldu. Tıpkı Köy Enstitüleri gibi. Alın okuyun, içinde kitap sevgisi olan herkes Mustafa Bey'le empati kuracaktır. Üzücü olan şey şu ki elli yılda bir gelen Mustafalar halkı aydınlatmak ve ileri götürmek için çabalarken karanlığı ve cahilliği yaymaya çalışanlar daha kalabalık. Halkın aydınlanması en çok onların işine gelmeyecek çünkü. Yine de yüzümüz her zaman kitaplara ve aydınlığa dönük olsun.

Eşekli KütüphaneciFakir Baykurt · Literatür Yayınları · 20109,5bin okunma

·

69 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.