"(Pişmanlık duyup) daima kendini kınayan nefse de yemin ederim..."
İnsanlar bazı vakitlerde vicdanlarının sesini dinleyerek, hissederek gafletten uyanırlar. Yaptıkları hataların ve günahların farkına varıp da tövbeye dururlar. İşledikleri günahları düşü- nürler de pişmanlık duyarlar ve sonra yaptıkları için kendini suçlu bulurlar.
Levváme nefis sahipleri bilse de bilmeyenlerdir. Lakin fark edebilenlerdir. Yani nefsin onlara emrettikleri kötü işleri bilirler. Ama yine de her an nefsin hilelerine kanabilirler. İşte o vakit cennet nimetleri ya da cehennem korkusundan dolayı yani nefisleri için ibadet ederler.