Sevgili Latife Tekin ve başyapıtı Sevgili Arsız Ölüm.
Kitap benim liseden beri okumayı istediğim ama bir türlü kısmet olmayan nereye gitsem hangi kitapçıda karşılaşsam bakıştığımız ama şimdi değil daha zamanı var dediğim bir eserdi.
İyi ki de öyle demişim çünkü bu yaşımda dahi okumakta ve kavramakta çok zorlandığımı itiraf etmeliyim. Kitap aşırı derecede sembolik kavramlar içeriyor zaten Latife hanımın içinde bulunduğu "büyülü gerçekçilik" akımına uygun olarak yazılmış bir eser ve ülkemizde bu akıma ait en iyi eserlerden birisi diyebilirim.
Kitapta inceden sezilen, satır aralarında verilen çok ağır bir duygu yüklemesi var. Yer yer gözlerim doldu, bazen dedim bu kadar çile neden. Ama kitabın gerçek bir hayatı anlattığını baz aldığımızda hayatta ne kadar acı varsa kitapta da olması o kadar doğaldı.
Kitabın ana konusu köyden kente göç eden bir ailenin şehir yaşamına uyum sağlaması olarak çok yüzeysel bir şekilde açıklanabilir ancak okunduğu zaman görülecek ki kitap aslında bir aile dramını ele alıyor. Birbirini hiç tanımayan ve trajedi ile başlayan bir evlilik içinde yine birbiri ile hiç ilişkisi olmayan ve anne ile babadan asla sevgi görmeden büyümüş çocukların hayatı tanımadan hayata atılmasını işliyor.
Çok fazla karakter olduğu söylenemez ancak Latife hanım her bir karakter için o kadar geniş bir olay örgüsü işlemiş ki karakterlerin her birisi bir kitabın baş kahramanı olabilecek boyutta olay yaşıyor.
Ancak Dirmit ve Atiye bu kitapta öne çıkan iki kahraman olarak kitap bittiği zaman akılda kalıyor.
Dirmit, can dirmit. Okurken seni anladığımı anlatmak, gelip elinden tutmak birlikte gökyüzüne bakmak, tulumba ile konuşmak, dama çıkıp rüzgara karşı bağırmak, kuşkuşotuna dertlerimizi birlikte anlatmayı o kadar istedim ki anlatamam. Dirmet, klasik anadolunun bağrında yetişmiş nice okuyup meslek sahibi olacakken aile baskı ile yok oluğ gitmiş kızdan birisi. Dirmit, içindeki acıyı anlatmak için çok farklı yollara başvuruyor ancak karakterler özellikle annesi onun derdini yaşaması ve anlatmasına bile izin vermiyor kitabın en acı yeri de burası.
Atiye, evin annesi atiyeye gelecek olursak. Köye gelişi olaylı ölümü olaylı bir kadın. Elinden her iş geliyor ancak anlaşılmaz bir şekilde bunları asla bit yola koyup düzen içinde yapamıyor. Bunun da en önemli nedeni belki de aklı başında ve onu seven bir eşi olmaması. Bazı anneler vardır dışarıya söyleyemediği içinde dağ olmuş dertlerini gelir evin içindekilerden farklı farklı yollarla çıkarır evin içinde huzur koymaz. Atiye işte onlardan, kendi yaşanmamışlık ve mutsuzluğunu evdekilerin de mutluluğunu bozarak geçiştirmeye çalışıyor. Aslında olayları akışına bıraksa herkes ve her şey yolunu bulup akıp gidecek.
Sevgili Arsız Ölüm okuduğum hiçbir kitaba benzemiyor ve uzun bir süre de bu şekilde kurgulanmış, anlamlar semboller arkasına gizlenmiş ve anlayanlar için ince ince dokunmuş bir kitap okuyabileceğimi sanmıyorum.
Dirmitler umarım bir gün mutlu olur çünkü mutluluğu en çok onlar hak ediyor.
Latife Tekin
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.