‘’Modern dünya anlayışımız; bizleri barbarlaştırmakta oldukça başarılıyken, en kıymetlimiz olan zaman, parmaklarımızın arasından kum taneleri gibi akıp gidiyor. Fark etmiyoruz. Biz sözde modern şehirlerin sözde modern insanları, geleceğimizi inşa ettiğimizi sandığımız günlerde aslında özümüzü, insanlığımızı kaybediyoruz. Arada depreşen toprak kokusuna hasretten olsa gerek balkonlarda bitkiler yetiştirmeye çabalıyoruz. Onları suluyor, onlarla konuşuyor ve kendimizi rehabilite etmeye uğraşıyoruz. Böylece kaybettiğimiz toprak kokusuna kavuşmayı arzuluyor; geçmişimizi, çocukluğumuzu, özümüzü arıyoruz.’’
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.