Gönderi

Mutluluğu kovaladım benim olsun istedim, Kule gibi meşe ve salkım saçak asma diktim. O kaçtı, ben kovaladım, eğimli dere tepede, Tarlalarda ve çayırlarda, mor vadide Peşinden giderek coşkun derede Kartalların çığlık attığı yüksekliklerde; Dolaştım bütün dağları ve denizleri, Ama hep uzak tuttu mutluluk beni Yorgunluktan bayılınca bıraktım peşini, Çöktüm susuz bir kıyıya. Birisi gelip yiyecek istedi, birisi sadaka; Koydum ekmek ile paraları kemikli avuçlara Biri gelip anlayış istedi, bir başkası istihrat; Hepsine verdim elimde ne var ne yoksa, İşte o zaman tatlı mutluluk belirip ilahi surette, "Seninim!" dedi yumuşak bir sesle.
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.