Benim hüzünlü orospularım; Hiç hoşlanmadığım ve neden yazılmış olduğunu anlayamadığım bir kitap oldu hakikaten. Yazarın isim olarak bu kadar büyük olması ve bu kitap, hiç bağdaşlaştıramadım. Kurgusuna hayran mı kalınmış olunuyor böyle? 90 yaşında bir kişinin 13-14 yaşında bakire bir kız çocuğu ile birlikte olmak gibi bir şeyi istemesi ve bunu bir bakıma gerçekleştirmesi.. Bu tür şeylerin taaa o tarihlerden bu zamana normalleştirilmesi anlamına geliyor. Demek ki pedofilinin tarihi o kadar eski. Yani son 10-15 senelik bir mevzu değil. Marquez en merak ettiğim yazarlardan biriydi. Kırmızı pazartesi de aynı şekilde sevdiğim bir kitabıydı. Kalbim küt küt okumuştum Santiago Nasar’ın hikayesini orada. Aynı zamanda Yüzyıllık Yalnızlık, Kolera Günlerinde Aşk ve Albaya Mektup Yok’ta okumak istediğim kitaplar içerisindeydi. Şimdi bu kitaptan sonra bende yazara karşı önyargı oluştu. Bu konu; adamın bilinçaltında barındırdığı kendi fikirleri mi yoksa ısmarlama bir kitap mı diye? Sanırım uzun bir süre Marquez okumak istemiyorum. Benim için kısa süreli bir okuma oldu. Aklımda kalmamış oldu en azından. Her yerde karşıma çıkıyordu zaten kitap.. Puan vermek gerek mi onu da pek bilemiyorum Sadece edebi anlamında bir okuma diyebilirim. İyi ki okudum. Kitap okumadan geçen bir gün bizim için kayiptır diyip yeni kitabımı seçelim bence

Benim Hüzünlü OrospularımGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 201920,8bin okunma

·

52 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.