İki ayrı öyküden oluşan kitabın üslubuna diyecek yok. Okurken keyif aldığım ve bir o kadar da göndermeleri üzerine düşünedurduğum bir kitaptı Dalkavuklar gecesi'nin olay örgüsünde ne kadar anlatıldığı dönem eskilere tekabül etse de, her dönemi yansıtacak bir ana fikir sunuyor bize. Devlet büyüklerinin göze girmek ve torpil adı altında işlerini sudan yürütmek için ne kadar şaklaban olabilirlermiş bunu görüyoruz. Atsız'ın trajikomik üslubu, yarattığı karakterler o kadar hoşuma gitti ki yer yer kahkaha attım. Z vitamini'nde ise Atsızın yüze tokat gibi çarpan üslubu karşıladı beni. Belirli bir yaştan sonra tüketilen Z vitamininin ömür uzattığı ve geçici hafıza kayıpları etkisi olan bu vitaminleri sık sık tüketen İsmet İnönü (Beşeri şef) ve onun dalkavuklarına yapılan eleştiriyi görüyoruz. Ömrü uzamış ve 2000li yıllara yetmiş İsmet İnönü'nün Türk ve Türklüğe dair bütün kavramları zihniyetten uzaklaştırmak için verdiği çabayı görüyoruz. Türkiye'nin ismini Beşeristan yapmasını, ay yıldız bayrağı altı oktan biri olan halkçılıktan yola çıkarak halkın beğenisine sunacak şekilde birçok renkten ve 149 yıldızdan (Amerika'nın var da bizim neden yok?) yeni bayrağı meydana getirmesi, millet kelimesini çıkarıp beşer kelimesini getirmesi vs. gibi yenilikler getirerek özden uzaklaşış, daha doğru bir ifadeyle Batı'nın köpeği oluş ve en sonunda hafızasını iyice yitirmiş olan İsmet İnönü ve yönetiminin Türkçü ihtilalcilerin ayaklanmasından kaçarak gerçeklerle yüzleşmesi üzerine yazılmış bir öyküydü. Şehitlik sahnesinde tüylerim diken diken oldu çünkü ecdadımız Beşeri Şefi huzuruna dahi kabul etmedi. Atsız tarihin böyle de acımasız yüzünü bize sunmuş oldu...

Dalkavuklar Gecesi - Z VitaminiHüseyin Nihal Atsız · Ötüken Neşriyat · 20197,1bin okunma

·

1 artı 1'leme

·

216 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.