Biriyle hayatı birleştirmenin bir zaman sonra tutkuyla değil ihtiyaçla sağlanabileceğini gördüm. O zamanlar
başka çıkar yolum yok gibiydi. Gidenlerin boşluğunu bambaşka birinin dolduracağını ve yalnızlığımın bir nebze de azalacağını ummuştum. Bilemediğim şuydu ki ben ona hiçbir şey anlatamadım, o da hiç soramadı. Evimdeki yalnızlığım daha da büyüdü ve ben o köhne çalışma odasına hapsoldum.
·
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.