Çanakkale Savaşında Kahraman bir askerimizin annesine yazdığı mektubu
Anafarta 18 Kanunıevvel 1915
Sevgili anacığım,
Bilmem hatırında mıdır? Sana son bir mektubumda ingiliz ve fransızları Allah'ın izniyle yakında büsbütün kovacağımızı hepsini denize atacağımızı yazmış idim. Bak söylediğim ne kadar doğru çıkdı. Bir cuma günü sabahı idi. Zabitimız yeni bir hucuma hazır olmamızı bizlere sert ve kalın bir sesle emreyledi. sabah namazını toplarımızın borbardımanı ile kıldık.Toplarımızı düşman mevzilerini toz ve dumana boğdukdan sonra birdenbire her köşede hücum borusu işitildi. Biz derhal siperlerimizden başımızı çıkardık. Allah Allah! Diyerek hücuma koyulduk. Aman Ya Rabbi! O ne güzel ve unutulmaz bir dakika idi. Askerlerimiz her tarafdan yuvalarından çıkmış tepeyi aşağı doğru koşarak iniyorlardı. Derken düşman makineli tüfenkler ile karadan atılan ve gemilerden savrulan top gülleleri ile üzerimize yağmur giibi kurşun yağdırmaya başladı. Halbuki biz ölmek var dönmek yok diyerek ve kurşuna gülleye hiç bir şeye aldırmıyarak ilerledik. Düşmanın hendeklerine atladık. İşte bu dakikadaki manzara hiç tarif edilemez. Biz silah arkadaşlarımızla Allah Allah diye süngülerle yumruklarla dipçiklerle tepme ile düşmanı öyle bir paraladık ki hendek düşmanın leşleri ile doldu ve her taraf kana boyandı. İkinci hemdekde yine yüzlerce ingiliz ve Fransız'ı geberttik...
Mektubun 1.sayfası
youtu.be/bT2Gzhi9U4A?si=...
Mektubun 2.sayfası
youtu.be/fZQ1qw1tiA8?si=...
Mektubun 3.sayfası
youtu.be/5_G01Hye3XE?si=...
Videoyu tertip eden "Zafer Şık" beye şükranlarımı sunuyorum.