Eğer cadılık Engizisyon'un vurguladığı gibi tehlikeli bir sapkınlık idiyse, Engizisyonun onu ezmekle aklını bozmuş olmasının gizemli bir yanı yoktur. Öte yandan, eğer cadılık, geniş ölçüde sanrısal olmasa bile, görece zararsız bir etkinlik idiyse, - özellikle de Kilise'nin kaynaklarının onbeşinci yüzyılda yükselen büyük askersel-mesihsel hareketin etkisiyle sınırlarına dayandığı bir sırada - onu ezmek için neden bu kadar çok çaba harcandı?
Bu soru insanların nelerin olup bittiğini düşündüklerinden farklı olarak neler olduğuna ilişkin çok önemli bir soruya yol açar. Engizisyon'un kendisini cadı sapkınlığını yok etmeye adadığı doğru mudur?
Sayfa 228 - İmge
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.