İlk çıktığından beri diyorum bu yazar 700 sayfa ne yazdı ben nasıl okuyacağım diye. Kitabı bitirdim hala aynı şeyi diyorum dkkdkd Asla gerek yoktu bu kadar uzun olmasına. İkilinin sahnelerinden çok günlük şeyler okuduğum için daha çok gözümde büyüdü kitap. Boş sahneler bile sarıyor okutuyor ama ikiliyi daha fazla okumak isterdim. Kitabın tek eskisi de bu bence. Onun dışında sevmediğim bir yeri yok. Çok tatlı bir çiftlerdi. Kızımız aile içi şiddet (o kadar saydırdım ki final sahnesinde kendimi kaybettim) ve hayatı boyunca akran zorbalığıyla baş ediyor. En sonunda okulunu değiştiriyor annesi ve yeni okulunda kız biraz rahatlıyor ve ilk gün ragbi takımının kaptanı yanlışlıkla top atıp kızı bayıltıyor kdkdkd O andan beri çocuk peşimizi bırakmıyor okulda herkesten koruyup arkasını kolluyor kızın. Bayıldım çocuğa. Kitapta lise çağındaki çocukların duyguları çok iyi aktarılmıştı. Liseye gidip geldim yani o derece. Aklı fikri malum yerinde olan erkekler ve masum ama böyle şeylere ilgi duyan kızlarımız :) Johnny (17) Shannon (15) aralarındaki çekingenliği, çekimi ve koruma duygusunu çok sevdim ve derinden hissettim. Shannon'ın kendini koruma iç güdüsü ve ördüğü duvarlar için çok üzüldüm ya neler yaşıyor minik kız :( Özellikle Johnny'nin ameliyat sonrası kafası güzelken ki şamatasına bayıldım çok eğlendim :) Finalde için koptu biraz ağlamış olabilirim. İkinci kitap yine bu karakterleri anlatıyor diye tahmin ediyorum merakla bekliyorum. 4/5

On Üç’ü BağlamakChloe Walsh · Martı Yayınları · 2024357 okunma

·

157 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dilara