Ana vatanımız gibi ana dilimiz de ortak paydamızdır. Anamıza hakaret edilmesini kabul edemediğimiz gibi, ana dilimizin de aşağılanmasına izin vermemeliyiz. Kontrolsüz göç, göç değildir. Yabancı kelimelerin hoyratça gelip dilimize yerleşmesine göz yummamalıyız. Vatanın bir karış toprağı için canını veren bizler, manevi vatanımız Türkçeyi de aynı şekilde koruyup kollayabilmeliyiz.
Türkçe; Moğolistan içlerinden, Orhun Vadisi’nden kaynayıp akan coşkun bir
nehir gibi, kızgın çöllerin, serin yaylaların, derin uçurumların, toprakların
renklerini içine katarak Anadolu yaylasına ulaşmıştır.
Geçtiği coğrafyanın renkleriyle beslenen dil nehri aka aka kendini arındırır.
Yabancı renklerin dozu arttıkça arınma güçleşir. Her nehrin bir arındırma kapasitesi vardır. Zehirli atıklar sebebiyle ölen akarsular olduğu bilinir. Dilimizi zehirli atıklardan sakınmamız gerekir. Bunun için edinmemiz gereken en
önemli şey dil bilincidir.
Sayfa 80Kitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.