Adalet denen şey bir yalandan ibaretti. İnsanlar suç işledikleri için değil, suç işlenmemesi gerektiği için cezalandırılıyordu. Sistem gaddarca bir caydırıcılık üstüne kurulmuştu. Paris Mahallesi ndeki birkaç zavallının canını yakıyordunuz, bunu gören diğerleri uslu uslu oturmaları gerektiğini anlıyorlardı. Güçlüler güçlerini korumak için gözlerini kırpmadan insanları harcıyor ve adına da toplum düzeni diyorlardı.
Sayfa 130 - Alfa EdebiyatKitabı okudu
·
27 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.