Ejderhaoğlu Muhammet Efe'nin yarı ağlamaklı yarı parelenmiş gür sesinde evrensel vicdana seslenmektedir :
«Biz karılarımızın, çoluk çocuğumuzun Yunan ayağı altında çiğnenmesini mi göreceğiz?
Ne duruyoruz?.. Bizde kan kalmadı mı?..
Silahı hükümetten, parayı zenginlerden alalım. Cepheye varalım. Yunan'a vuralım. Muğla'nın nam ve şerefini koruyalım... »
Sayfa 259