Neden yorulur insan, neden hep güçlü görünmek gibi bir güçsüzlüğü vardır.. Peki neden kimse kimsenin satır aralarına girip anlamaya çalışmaz.. Daha gitmeden özlüyorum bazı insanlari.. Kızsam da en çok kendime kızıyorum.. Barışmak için içimdeki çocukla, oyunlar oynuyorum, hediyeler hazırlıyorum kendi elimle.. kirilmasin darılmasın bana diye.. En çok ta kendi içime dönünce ışığın kapanmasından korkuyorum.. iyi miyim bilmiyorum, iyi olmak zorunda olduğumu biliyorum.. Güçlü olmak zorunda... içimdeki şarkıları duyup diledigimce dans etmek istiyorum meselâ.. sokak ortasında kimseye aldırmadan şarkı söylemek.. eşlik edilsin istiyorum susturulmak değil... Bi ara düet yapalım mı ? Kim bilir belki ayni notada ayni şeyleri hisseder belki ayni satırda buluruz kendimizi..
Vdtkpln
·
65 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.