Tanıma ve sorumluluk el ele gider. Öteki için sorumluluk hissetmek onun kendi öznelliğini kabul etmenin ve kendine mahsus haklarının olmasının ötesinde, onun da incinebileceğini kabullenmek demektir.
Sorumluluk, ötekinin yaralarında benim bir günahım varsa bunu fark etmek ve kabullenmekle kendisini gösterir. Öteki için duyduğum sorumlulukla kendimi de etik bir özne olarak kurmuş olurum.
O halde başkasını o istemediği halde benim gibi düşünmeye ve yaşamaya davet ettiğimde onun üzerinde etik şiddet uyguluyorum demektir. Onu olduğundan başka bir şey olmaya zorlamam etik şiddetin ta kendisidir. Onu asla tam olarak bilemeyeceğim ama zihnimin ona yakıştırdıklarına karşı da direneceğim.
Tanımak, ötekinin başkalığına tahammül etmek ve onu aynılaştırmamaya çalışmaktır.
Şükür ki insandan insana fark var. Şükür ki insandan insana yol var.
Kemal Sayar
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.