DEDEM`
İnsan, kitaplarda kendi hayat hikayesini ,kendi umutlarını,kendi sevinçlerini,kendi hatıralarını buluyor
çoğunlukla...
Onları özenle altını üstünü çiziyor..
Kalem de kendine ait olanı bulup çizmek istiyor... yüreğiyle tutup sevmek istiyor o satırları..
Onlardan biri : Anlayamazdım ki yokluğunu yaşamadan.Yanı başımda Kur'an okuduğun günleri hatırlıyorum, Bir de uzunca namaz kılışını.
Ne de mutlu uyurdum, sen dua ederken; bana, kardeşlerime, babama ve tüm insanlara.
Üzerimi örten ellerinin hasretindeyim hâlâ,
Evden her çıktığımda okuduğun duaların hasretindeyim.
Bir kuş olsaydım, konsaydım kokulu saçlarına.
Bir kez daha yavrum de dokun yüreğime... Dokun düşlerime, umutlarıma, üzüntülerime...
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.