Eğer gidersen, yıkılır bu şehir.
Ama gerçekten yıkılır,
Öyle lafta katran olmaz gece.
Nisan yağmuru terk eder,
Ağustos güneşi,
Ve ekim rüzgarları...
Eğer gidersen, hüznü sade kalır bu sene,
Topal düşer aralık,
Ocak kışı terk eder,
Şubat eksildikçe eksilir...
Eğer gidersen, azalır nüfus.
Milyondan milyon kere çıkarız.
Cadde, sokak girişiriz birbirimize.
Hiçbir adres bulunmaz,
Hiçbir kapı çalınmaz,
Hiçbir hane ısınmaz.
Zararı kendine düşer bütün ocakların.
Eğer gidersen,
Kargaşa baskınlar yeriz her gece
Ucube savaşseverler zapt eder her yanı.
Kirli ayaklarla çirkefler çiğner bu çoğrafyayı.
Irzı kırılır kadınların,
Erkekler namussuzlaşır,
Olan çocuklara olur...
Eğer gidersen, namazı kaçırır bütün vakitler.
Kıble şaşar, had aşar kendini,
Cennet ehli, cehennem sever,
Ve cennete kavuşmaz hiçbir diri.
Ve...
Eğer gidersen, ben de giderim.
Kime kalırsa kalsın buralar.