Beni yalancı mı çıkaracaksınız
Gideceğim yalnızlıktan alıkoyarak,
Çeyrek yüzyıllık köhne yatağımda
Gıcırtılar eşliğinde uyumaya çalışıp
Kör bir vakitte sigaraya kalkışıma mı
Dikeceksiniz gözlerinizi,
Sarıldığım
Çocukluğumun nevresim takımlarına
Ve masallara mı bulaşacaksınız
Yetişkinliğinizle,
Çekilin
Yalnızlığımla aramdan
Budalaca hayallerimden
Tekinsiz rüyalarımdan
Çekilin,
Kaypaktır varoluşum
Omurgası yoktur hislerimin
Yutkunarak geçmez boğazımdaki yumru
Döngüdür kendimden kendime
Tuzlu hıçkırıklarım
Ve en güzel renktir
Akmasın diye tutulan yaşların parlattığı göz bebeklerimden fışkıran,
Dilemediğim şeylerin hayalinde yaşarım
Bir kalıba koyamam
Duygudur
Arkasında duramam derin istençlerimin
Maskotu olduğum köle pazarında
Satılmayı
Ve tapınmayı beklerim,
Hilekar bir marifettir ardımda bıraktıklarım
Kanserli bir mevcudiyettir tükettiğim nefes
Ruhumdur tükürdüğüm kan
Verem değil
Haz duyarım hastalığımdan
Yüksünürüm ışığından şifanın
Halbuki ismim de ziyâdır
Lakin karanlığı severim