Ziya
@fayrapziya
budala
İÜ SBF
Istanbul
1088 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Şövalye romanları okuya okuya kendini şövalye sanan Don Kişot’a benzetebilirsiniz beni. Yalnız onunla bir fark var aramda: ben kendimi Don Kişot sanıyorum.
Sayfa 370 - İletişim Yayınları / 2015Kitabı okudu
240 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Okur Takip Önerileri
Ne yaparsak yapalım, gerçeklikte olup bitenler bizim her türlü düşümüzü, düşlememizi, yapıntımızı fersah fersah geride bırakıyor.
Sayfa 223 - Metis / 2020Kitabı okudu
Nedensel dizilerin, nedensellik zincirlerinin, bir insanın yaşamında önemsiz, anısı bile silinivermiş bir olaydan, durumdan, davranıştan yola çıktığımızda, bizleri nasıl önemli, dirimsel sonuçlara vardırabileceğini, belli bir yaşa ulaşmış herkes biliyor olsa gerek.
(…)
Oysa, bu zincirin bir, iki ya da birkaç yerinde, kaçınılmaz gidişi koparmak, kırmak, durdurmak ya da başka yöne saptırmak fırsatları çıkar. Bir söz, bir soru, bir gecikme —hele gereğince kullanılır, değerlendirilirse— her şeyi değiştirebilir. Oysa çoğu zaman —çok yüce ya da çok karmaşık düşüncelerle— bu fırsat kaçırılır, yazgıyı gene kendi elimizle —ama bilmeyerek— kurar, farkına varmayarak haklı çıkarırız.
Sayfa 204 - Metis / 2020Kitabı okudu
Gözümüzün, kafamızın, düşünce yapımızın birtakım yanılgılar taşıyabileceğini, bizi yanlış birtakım sonuçlara vardırabileceğini kuramsal olarak kabul ederiz de, nedense, bu yanılgıları, yanlış sonuçları göremediğimiz gibi, bize bunları gösterenlerin sözlerine kanmamağı da büyük akıllılık sayarız.
Sayfa 200 - Metis / 2020Kitabı okudu
Bugün hiçbirimiz geri dönemez, hiçbirimiz vazgeçemeyiz. Oysa hiç değilse birkaçımız, biliyoruz ki birtakım dönülmez sanılan yerlerden her zaman dönülebilir; yeter ki durduğumuz yerden ileriye değil, ileriden, durduğumuz yere bakabilelim. Güçtür bu iş, ama olmayacak, yapılmayacak bir şey de değildir.
Sayfa 130 - Metis / 2020Kitabı okudu
Ya ölmem, ya kaçmam, ya da bambaşka biri olmam gerekecek; öylesine bambaşka biri ki, bunun güçlüğü karşısında kaçmak daha kolay görünüyor, hele ölmek, hepsinden kolay; kendimi öldürmek durumunda da kalsam…
Sayfa 126 - Metis / 2020Kitabı okudu
Doğrusunu söylemek gerekirse, kendi düşüncelerimi değiştirmek durumunda kalabileceğimi düşünüyorum da, karşımda olanların bir gün benim düşüncelerime yaklaşabileceklerini hiç umamıyorum.
Sayfa 89 - Metis / 2020Kitabı okudu
Bizi ürkütmesi gereken ne varsa, iyi bir şeyin belirtisiymiş gibi davranıyoruz; sevinmeğe bakıyoruz böyle bir iyilik karşısında. Böyle bir sevinç olanağı bulmuşken korku içinde yaşamak, yeğlenecek şey değil.
Sayfa 36 - Metis / 2020Kitabı okudu
İnsanlar, gitgide, istediklerine, dilediklerine inanmakla yetindiklerini, düşünüp tartmayı, ölçünmeyi, olanı biteni görmeğe çalışmayı yavaş yavaş bir yana ittiklerini daha fark etmiyorlardır belki de.
Sayfa 33 - Metis / 2020Kitabı okudu
Söylenti elbet, bütün bunlar. Doğrusunu kimse bilmiyor. Ayrıca, bilinecek bir doğru var mı? O bile bilinmiyor.
Sayfa 30 - Metis / 2020Kitabı okudu
Beklemek, deniz fenerlerinin, kayaların, kalebentlerin işi. Rüzgar burgaçlarının göğsünü yontacağını bile bile beklemek… İnsan dediğin gökte bulut. Yaşam ne yana eserse o yana sürükleniyormuş. Bazen çivilenmiş gibi de kalabiliyor, rüzgarsız. Ama en çok deniz gibi kendini kıyıya vurup duruyor. Her vurduğu kıyıdan bir şeyler kopararak ya da özünü bırakarak çekiliyor kendi içine. Bunları tek tek anımsattım kendime.
Sayfa 101 - Vacilando / 2023Kitabı okudu
İnsan yapamadıklarının, yaşatamadıklarının özrünü, uzattığı tek bir çiçekte, upuzun bir cümleyi susar gibi söyleyebilir miydi? Kim bilir, belki söyleyebilirdi.
Sayfa 91 - Vacilando / 2023Kitabı okudu
