Sonra birden yere, karların üzerine diz çöktü de oturdu. Gözlerinden yaşlar akıyor ve akan yaşlar yerdeki karı eritiyordu. Ellerini açtı ve...
"Allah'ım" dedi "Sen ki imkânsızı mümkün edensin, olmazı olur, bulunmazı bulunur edensin. Sen varsan imkân var. Elhamdülillah" deyip kaldı bir vakit öyle, ağladı... Ve ağladı.
Sayfa 133Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.