Rus klasikleri okuma yolculuğumda bir kilometre taşını daha geride bıraktım bu kitapla. Böylesi dünya halklarına armağan eserleri yorumlamak haddime değil ama bunlar benim kendime küçük notlarım o yüzden mazur görülebilir. Dostoyevski'nin son kitabı olma özelliğini taşıyan Karamazov Kardeşler tam anlamıyla mükemmeldi. Dostoyevski'nin bir deha olduğunu düşünüyorum ben. Sadece yazar değil, filozof ve psikolog da aynı zamanda benim gözümde. Suç ve Ceza' da Raskolnikov' un duygularını didik didik etmiştik, bu kitapta her bir karakteri ayrı ayrı inceliyoruz. Bunu başarabilmek çok incelikli bir iş ,tam anlamıyla büyüleyici. Buna rağmen Suç ve Ceza'yı ayrı bir yere koyabilirim kendi adıma. O kitapta bambaşka bir kendi kendini sorgulama ve vicdan muhasebesi vardı. Olayın içinde aşk yoktu, daha toplumsal bir hesaplaşma vardı. Ama şu yorumu yaparken bile suçluluk duydum şimdi. Nasıl birini birine üstün tutabilirim ki? diye düşünmeye başladım . Sonuç olarak bu kitapta da toplumun en küçük yapı taşı aile kavramı ele alınmış sayılmaz mı? Babanın çocuklarına olan tavrı, onların hayatındaki etkileri ... "Baba layık olmadıysa eğer babaya saygı duymak manasız, imkansızdır. " diyerek son noktayı koymuş diye düşünemez miyiz Mitya'nın avukatı?

Karamazov KardeşlerFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202334,8bin okunma

·

48 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şebnem Karadağ