Yunan kültürü tüm çıplaklığıyla
Eseri Yunanıstandayken okumaya başladım. Çoktandır okunacaklar listemde mevcuttu, ama bir türlü başlayamıyordum. Kitabı simgeleyen küçük müzik kutusu önüme çıkana kadar. En son Yunanıstan kültürünün en güzel eserlerinden birini okumaya başladım. Bu kitaptaki ana karakter olmak isteyipte olamadığım niteliklere sahiptir hep. Neşeli ve kaygısız, komolekssiz ve özgürdür. Kimsenin ne dediğini ve ne yaptığını takmadığı gibi, cereyan eden olaylara da tepkisizdir ya da kendine has farklı etkisi vardır. Farklıdır Zorba. Nedense Otomatik Portakal daki Aleks isimli kahramanın bir alt ve soft versiyonu olarak görüyorum onu. Yunanlar denizi ve içkiyi sever, Zorba da, yunanlar çalışmayı sevmez, Zorba da, yunanlar dans etmeyi ve şarkı söylemeyi sever, Zorba da. Bu güzel ve pervasız halk Zorba nın timsalinde güzel tasfir edilmiştir. Güzel ve farklı bir eser, ama 2ci kez okumazdım. Kitaptan kahramanımızı en iyi tanımlayan cümlelerle bitirmek isterdim:
"Çok kişiler gururdan korkmuştur ama ben onu yendim. Çokları düşünür, .benim düşünmeye gereksinmem yok. İyilikten dolayı sevinmem, kötülükten dolayı da üzülmem; Yunanların
İstanbul'u aldığını öğrensem, Türklerin Atina'yı almasıyla aynı şeydir bu benim için."