Yalnızlık, yakınlığın bozulmasında etkili olan toplumsal, coğrafi ve kültürel etmenlerden kaynaklanır. İnsanlar sosyal becerilerden yoksun veya yakınlaşmaya elverişsiz kişilik tiplerine sahip de olabilir. Bunlar grup terapisinde bol bol ele alınır. Ama varoluşsal yalnızlık daha da derinlere iner; varoluşa perçinlenmiş daha temel bir yalnızlıktır ve kişinin kendisi ile başkaları arasındaki kapanmaz bir uçurumu ifade eder. En yaygın olarak da şairler ve yazarlar arasında sık görülen bir tema olan, kişinin ölümünde daima yalnız olduğu düşüncesinin kabullenilişinde tecrübe edilir. Ama çoğu insan, dünyada kimsenin onu düşünmediği anların olabileceğini hissetmenin dehşetini kabullendiği zaman, kendi varoluşsal yalnızlık korkusuyla temas halindedir.
Sayfa 65 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.