Satırlar bir bir kayıyor parmaklarım arasından.
Tıpkı hayallerim gibi suya düşüyor tek tek. Güneş bile ısıtmıyo artık yalnızlığın verdiği o soğukluğu.
Hiçbir şey silemiyo zihnimdeki pişmanlığın izlerini,kendimden ödün vermelerimi,fedakarlıklarımı...
Hayatımın en güzel yıllarında düştüğüm bu şey, bana ilk önce bulutlar üzerindeymiş gibi