Georges Bataille kitaplarında, sanki bizi her türlü ihtiyattan kurtaracak –ama bize ne kendimizi onun yerine koyma hakkı ne de onun yokluğunda sözü alma iktidarı veren– engelsiz bir serbestlikle kendinden söz eder gibidir. Peki, kendinden bahsettiği kesin midir? Arayışının, kendini ifade ettiğinde, mevcudiyetini hâlâ açığa vurduğu bu “Ben” bizi kime yönlendiriyor?