Ruh, hiç sakince yerinde durmaz, o kül yığınını sürekli karıştırarak küçücük bir kıvılcım bulmaya, o kıvılcıma var gücüyle üfleyerek ateş tutuşturmaya ve o ateşle soğuyan kalbini yeniden ısıtmaya; bir zamanlar kanını delice akıtan, ruhunu bedenine sığmaz hale getiren, gözlerinden zamansız yaşlar akıtan, onu fena halde kandıran şeyi tekrar canlandırmaya çalışır.
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.