Çok yalnızım, mutsuzum
Göründüğüm gibi değilim aslında Karanlıklarda kaybolmuşum
…
Bir ışık arıyorum,
bir umut arıyorum uzun zamandır
Aradıkça batıyorum karanlık kuyulara
kimse duymuyor çığlıklarımı,
duyan aldırış etmiyor
çekip kurtarmak istemiyor
Bense insanların bu ilgisizliği karşısında
ilgiye susamışım
Ümidimi yitirmişim
Biliyorum bir gün dayanamayacak küçük kalbim
Arkamı dönüp inandığım
ve güvendiğim her şeye veda edeceğim
en yakın yabancı sendin,
daha sürülmemişken ışığın biberi
yaramıza,
yaslanırken boşlukta duran bir merdivene
henüz.
…
Nilgün Marmara