Şiire dair
Ve gece, yani şiirin zamanı. Çünkü şiir, alacakaranlıkta görülebilen bekleyiştir, günbatımının sezgileriyle dolu uçurumdur, eşikte bekleyiştir, aynı zamanda hem birliktelik hem de yalnızlıktır, aynı zamanda hem karışım hem de karışım karşısında duyulan korkudur, karılım içersinde kötülükten arınmıştır, uyuyan sürünün rüyası kadar kötülükten uzaktır ama yine de böyle bir kötülük karşısında duyulan korkudur: Ah, evet, bekleyiştir şiir, yola çıkış değildir henüz ama öte yandan da sonsuz ayrılıktır.
Sayfa 86Kitabı okuyor
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.