Bir aydınlanma anı...
Dünyanın yarıdan fazlasını gezdim, hep meşgulüm, hiç durmamacasına. Neden hareketsiz kalamıyorum? Neden kendimi yatıştıramıyorum? Gitmek zorunda değilim. Başka kimsenin bu işi beceremeyeceğini söylerken kendimi kandırıyorum. Hep kaçırıyorum. Ne anlamı var, ne gerek var? İş. İş de neymiş? Mazeret. Başka bir şey değil. İşten hiç hazzetmiyorum. Bunu biliyor muydun? Hatta nefret ediyorum. Ama vaktimi alıyor.
Vaktimi alıyor...
Sayfa 48Kitabı okudu
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.