Uydurulamayan Güzellik
Soğuk bir Ocak sabahı, bir adam Washington DC’de bir metro istasyonunda, kemanla 45 dakika
boyunca altı Bach eseri çalar. Bu süre içinde, çoğu işe yetişme telaşındaki yaklaşık bin kişi kemancının
önünden geçip, gider.
Kemancı çalmaya başladıktan ancak üç dakika kadar sonra, ilk kez orta yaşlı bir adam kemancıyı fark
edip, yavaşlar ve birkaç saniye
·
2 artı 1'leme
·485 görüntüleme
“Kaçırma gözlerini hayattan.
Hep hayatın içinde olsun bakışların.
Hep kendi içinde.
Baktığın kadar varsın bu hayatta.
Hatta sadece bakmakla da yetinme.
Görmen de lazım.
Görüp de bilmen, bilip de sevmen lazım.
Hayatı kendi içinde, kendini hayatın içinde.
Bir nefeslik molaları çok görme kendine.
Arada bir karanlıkta kalsa da bir yanın,
sakın pes etme..
Çekil kendi kabuğuna bir süre.
Sadece içine bak.
Kendi aydınlığın senin içinde.
Ara ve bul..
Gerçeğin düşlerle bölünmesine, düşlerin gerçeğin altında ezilmesine izin verme…
Paulo Coelho”
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.