Kapitalizmin hüküm sürdüğü bu zorlu dünya sahnesinde,
Yaşamak mı, yoksa yok olmak mı, işte bütün mesele bu.
İnsan ruhları, bu karanlık ve acımasız tiyatroda,
Çırpınır, yok olmaya doğru bir ok gibi fırlar mı,
Ya da başkalarının denizleriyle mücadele ederek yaşamak mı,
Ve böylece, onların sonsuz zulmüne karşı durmak mı?
Ya da son vermek mi, yoksa onların karanlık denizine dalıp,
Bilinmeyenin sessiz sakinliğinde uyumak mı?
Uyku, tüm acıları sonlandırır, bu yüzden dua etsek de,
Düşüncelerimiz, bilinmeyen diyarlarda dolaşır,
Göz korkusuyla bize dönüşlerini bekler.
Ve bu dünya sahnesinde, insanoğlu,
Birçok felaketi yaşar, öyle ki, cesaretimiz
Güçsüzlük ve korkaklık elbisesiyle kaplanır.
Ve şimdi, dostlarım, bu sahneden ayrılmak zamanı geldi;
Güneşin doğuşu, bilinmeyen diyarlardan getirdiği
Umut ışığını gölgeleyerek,
Ve içsel huzurumuzu, hayal kırıklıklarına dönüştürür.
Bu nedenle, bu dünyadaki son perdeyi çekelim,
Ve cesurca, yeniden doğuşun gizemini karşılayalım.
Yapay Zeka Tarafından Yazılmış bir şiir yapay zekanın şiir yazma becerisi her ne kadar yerinde gözükse de yazdıklarının oldukça benzerlik içermesi anlatıları anlama yeteneğindeki zayıflığı da gösteriyor.
·
176 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.