GPT #2
Kapitalizmin zifiri karanlığında, ruhlar dert içinde gezinir,
Yaşamak yahut ölüm, işte bu dramın esasıdır.
İnsanın ruhu, bu karanlık ve acı dolu sahnede,
Yok olmaya doğru bir fırlatış mı, yoksa dirençli bir mücadele mi?
Yoksa acılarla dolu dalgaları kucaklayıp,
Karanlık bilinmezlikte uykuya dalmak mı?
O uykuda, tüm acılar son bulur, bu yüzden dua ederiz,
Ancak düşünceler, bilinmeyen diyarları dolaşır,
Geri dönüşleriyle titreriz, bilinmezler içinde.
Ve bu dünya sahnesinde, insanlar birçok sıkıntıya maruz kalır,
Cesaretimiz, korkaklık ve zayıflık tarafından gizlenir.
Ve şimdi, dostlarım, bu sahne sona eriyor,
Güneşin doğuşu, umut ışığını gölgeleyerek gelir,
Ve iç huzurumuzu, hayal kırıklıklarına dönüştürür.
Bu nedenle, son perdeyi çekelim,
Ve yeniden doğuşun esrarını karşılayalım cesaretle.
Yazdırmaya çalıştığım şiirlerle anlamak istediğim aslında GPT'nin ve benzeri Yapay Zeka modellerinin yaratma süreçlerini ve uygun örüntüleri tanıma becerilerini dilimiz için test etmek.
·
90 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.