Cavan Hastanesi
Baktım buğulu küçük bir pencere ardından o gün.
Zamansız döktüğüm gözyaşlarına dokundum
Ses yok.
Kaç nefes uzaktık bilmiyorum o gün
Saatime sordum.
Ses yok.
Sonra o yokluklar içinde
Sormayı
Ve anlamayı bıraktım...
Hastane odasına veda ederken senli hatıralara
Ve senin olmadığın bir ülkede
Vadedilmiş yarınlara
Fotoğraflara
Barlara
Sokaklara
Eşe ve dosta
Sormayı
ve sorgulamayı unuttum...
Ağlamayı da öyle
Yaşayacaksın biliyorum...
İliklerimde sen
Hastanede kalbim
Şimdilik gidiyorum.
Seni bıraktığım gibi bulacağım
Biliyorum.
Sayfa 21 - Liman YayıneviKitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.