Yalnızlık hiçbir zaman sizinle birlikte değildir; her zaman sizsizdir, ancak çevrenizde bir yabancı varken olanaklıdır: yer ya da kişi, ne olursa olsun, sizi tümüyle görmezden gelen, sizin de onu tümüyle görmezden geldiğiniz bir yabancı; öyle ki isteminizle duygunuz kaygılı bir belirsizlik içinde yitik, asılı kalır; sizinle ilgili her doğrulama durduğu için, bilincinizin özdenliği de durur. Gerçek yalnızlık, kendi başına yaşayan, sizin için ne izi ne de sesi olan, böylece de yabancının siz olduğu bir yerdedir.
Böyle yalnız olmak istiyordum ben. Kendimsiz. Demek istediğim, daha önce tanıdığım ya da tanıdığımı sandığım kendimsiz. Kurtulamayacağımı, benden ayrılamayan yabancı'nın benim kendim olduğumu belli belirsiz duyumsadığım bir yabancıyla birlikte tek başıma.
Sayfa 20 - Nasıl Yalnız Olmak İstiyordum
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.