Yaşamın insan verebileceği o önemsiz ya da son derece sıradan nimetler karşılığında ne kadar fazla şeyi alıp götürdüğünü düşünüyordu. Örneğin, kırkına varmadan kürsü edinmek, sıradan bir profesör olmak; cansız, sıkıcı, ağdalı bir dille sıradan ve üstelik başkalarına ait düşünceleri özetlemek; kısaca vasat bir biliminsanı konumuna erişmek için , Kovrin'in on beş yıl eğitim görmesi , gecesini gündüzüne katarak çalışması , ağır bir psikolojik rahatsızlık geçirmesi , başarısız bir evlilik yapması ve unutmaktan mutluluk duyacağı envai türde bir sürü aptallığa ve haksızlığa imza atması gerekmişti. Kovrin vasat olduğunu apaçık görüyor ve bunu seve seve kabulleniyordu , çünkü fikrince, her insan olduğu şeyden memnun olmalıydı.
Sayfa 41 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.