Rahman ve Rahim Allah’ın adıyla
Fecr Sûresi / 1-2-3-4-5.Ayet
(Tan yerinin ağarmasındaki) fecre, (derecesi yüksek) on geceye,* çift ve tek (olarak yaratılan şeyler)e, geçip giderken geceye andolsun ki bun(lar)da, (ibret alacak) akıl sahibi için birer yemin (değeri) vardır.
* Bu on gece hakkında çoğunlukla; “Zilhicce’nin ilk on günüdür.” denmiştir. Fakat Ramazan-ı şerîfin son on günü olduğuna dair de rivayet vardır.
Fecr Sûresi / 6-7-8-9-10-11-12.Ayet
Görmedin mi Rabbin nasıl yaptı Âd (kavmin)e? (Kıymetli) sütunları (yüksek bina ve köşkleri olan), şehirler arasında benzeri yaratılmamış İrem’e? Vadi(ler)de kayaları oy(up evler yap)an Semûd (kavmin)e? Ordu ve saltanat sahibi Firavun’a* ki bunlar, ülkelerde (Allah’a ve inananlara karşı), azgınlık etmişlerdi de böylece oralarda fesadı (kötülüğü) çoğaltmışlardı.
* Ordusunun çokluğu dolayısıyla konakladığı yerlerde fazlaca çadır ve kazık kullandığı için âyette “kazıklar sahibi Firavun’a” diye geçmektedir.
Fecr Sûresi / 13.Ayet
Bu yüzden Rabbin, onların üzerine bir azap kamçısı salıverdi.
Fecr Sûresi / 14.Ayet
Çünkü Rabbin elbette gözetlemektedir. (Her an kullarını görüp gözetendir.)
Fecr Sûresi / 15.Ayet
(Buna rağmen) şu insan var ya! Ne zaman Rabbi onu (zenginlikle) imtihan edip de ona iyilik/ikram eder ve ona (bol) nimet verirse: “Rabbim bana ikram etti.” der. (Sebebini ve şükrünü unutur.)
Fecr Sûresi / 16.Ayet
Ama (Rabbi,) ne zaman imtihan edip üzerine rızkını daraltırsa: “Rabbim bana ihanet etti (hor baktı).” der.
Fecr Sûresi / 17.Ayet
Hayır! (Öyle değil!) Doğrusu (siz, kendinizi düşünüp) yetime ikram etmiyorsunuz.
Fecr Sûresi / 18.Ayet
Yoksula yedirmeye birbirinizi teşvik etmiyorsunuz.
Fecr Sûresi / 19-20.Ayet
(Kadın ve yetim çocuklara ait) mirası (koruyacak yerde) haram helal demeyip yiyorsunuz,* malı da pek çok seviyorsunuz.
* Câhiliye devrinde Araplar kadınlara, çocuklara ve yetimlere mirastan pay vermezlerdi.
Fecr Sûresi / 21-22.Ayet
Yer (sarsıntı ile) çarpıla çarpıla paralandığı, melekler sıra sıra iken Rabbin(in emri) geldiği zaman,
Fecr Sûresi / 23.Ayet
O gün cehennem de getiril(ip ortaya konul)ur. O gün (günahkâr) insan, (her şeyi) hatırlar, ama artık hatırlama ona ne (fayda verecek)?
Fecr Sûresi / 24.Ayet
(O zaman:) “Ah keşke ben, (bu) hayatım için (dünyada iken sâlih ameller yapıp) önceden gönderseydim.” diyecek.
Fecr Sûresi / 25-26.Ayet
Artık o gün, O’nun azabı gibi hiç kimse azap edemez ve hiç kimse, O’nun (âsîlere vurduğu) bağ gibi bağ vuramaz.
Fecr Sûresi / 27-28.Ayet
Ey (Allah’ın rızasıyla) huzura eren nefis! (Rabbini) hoşnut etmiş ve (sen de Rabbin tarafından) hoşnut edilmiş olarak Rabbine dön.
Fecr Sûresi / 29-30.Ayet
Haydi (iyi) kullarımın içine katıl ve cennetime gir! (denilir.)
Bu duruma erişmek için çalışmak, insanın en büyük gayesi olmalıdır. Bu aşamaya gelmesi için insanın, nefsiyle mücadelesinde nefsinin hayvanî yönüyle, emmâre olan kötülüğe, günaha teşvik eden yönü ve levvâme yani günahlarından pişmanlık duyup kendini kınayan fakat tam vazgeçemeyen yönleriyle mücadele edip onlardan kurtulması lazımdır.
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.