Atsız | Yalnızlık
Şimdi hülyâya gömülmüş ölüyüm;
Ne gelen var, ne giden var, ne soran.
Istırap yaylasıyım, gam çölüyüm;
Esiyor sâdece gönlümde boran.
Bir hayâl âlemi ardında; uzak,
Sisli iklimlere sürdüm, gittim.
Varlığım burda sönüp kaybolacak…
Belki ben şimdiden öldüm... Bittim...
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.